نگار

موضوع اصلی و هدف اصلی که دارم جا انداختن نام زن و جایگاه زن به عنوان یک انسان زن فقط صرفا ابزار برطرف کردن غریزه نیست زن خونه دار و یک دستگاه تولید مثل و رفع نیاز نیست زن هم انسان هست و اگر برتر از مرد نباشد با آن برابر است.مفهوم بعدی مفهوم انسانیت هست که به اون میپردازم اینجا یه بخشی از وبلاگم دلنوشته های خودم هست.امیدوارم اندکی بتونم سیستم بیزنسی لوکس بلاگو تغییر بدم و فرهنگ وبلاگ نویسی جا بیفته و اگه میتونستم وبلاگای کپی پیسو حذف میکردم.

تبادل لینک تنها با وبلاگایی که هم موضوع هستن انجام میشه نظرتونم مایه دلگرمی منه!

دوستان سلام من امروز نگار تک دست هستم یه ذره شیطونیم گل کرد از دست بریدم (خیلی بد بریده خودم حالم بهم میخوره نگاش میکنم)  عکس گرفتم گذاشتم اینستا حالم از کامنتا بیش تر بهم خورد یکی گفت انتی بیوتیک نخور خودم چرکاشو میخورم !

یعنی میخوام عمق فاجعه رو ببینید !

شمشیر خویش بر دیوار آویختن نمی خواهم 
با خواب ناز جز در گور آمیختن نمی خواهم

شمشیر من همین شعر است، پرکارتر ز هر شمشیر 
با این سلاح شیرین کار خون ریختن نمی خواهم

جز حق نمی توانم گفت، گر سر بریدنم باید 
سر پیش می نهم وز مرگ پرهیختن نمی خواهم

ای مرد من زنم انسان، بر تارکم به کین توزی 
گر تاج خار نگذاری گل ریختن نمی خواهم

با هفت رنگ ابریشم از عشق شال می بافم 
این رشته های رنگین را بگسیختن نمی خواهم

هرلحظه آتشی در شهر افروختن نمی یارم 
هر روز فتنه ای در دهر انگیختن نمی خواهم

این قافیت سبک تر گیر، جنگ و جنون و جهلت بس 
این جمله گر تو می خواهی ای مرد من نمی خواهم 

سیمون دو بووُآر (به فرانسوی: Simone De Beauvoir)‏ (۹ ژانویه، ۱۹۰۸-۱۴ آوریل، ۱۹۸۶) با نام اصلی سیمون لوسی ارنستین ماری برتراند دوبووُآرفیلسوف، نویسنده، فمینیست و اگزیستانسیالیست فرانسوی بود که در ۹ ژانویه، ۱۹۰۸ در پاریس در خانواده‌ای بورژوا به دنیا آمد.

رمان ها

در دههٔ گذشته، کریستوا تعدادی رمان نوشته است که مشابه داستان‌های پلیسی است. در حالی که کتاب‌ها روایت تعلیق‌گونه مختص این گونه آثار را حفظ کرده‌اند و ساختار سطحی نوشتار دارای سبک است، خواننده با ایده‌هایی برخورد می‌کند که از درون پروژه‌های تئوریک او سر برآورده‌اند. شخصیت‌های او خود را از طریق دستگاه‌های روانی ابراز می‌کنند. این شیوهٔ نگارش او را بیش از همه به آثار متاخر داستایوسکینزدیک می‌کند. آثار تخیلی او در حالی که اغلب تمثیل گونه‌اند، از رویکردهای حدیث نفسی نیز بهره می‌برند.

مطالعه بیشتر

• ژولیا کریستوا (Julia Kristeva). ملت هایی بدون ملی گرایی. ترجمهٔ مهرداد پارسا. نشر شَوَند، 1394.
• نوئل مک‌آفی (Noélle McAfee). ژولیا کریستوا. ترجمهٔ مهرداد پارسا. نشر مرکز، ۱۳۸۵. شابک ‎-ISBN ۹۷۸-۶۰۰-۵۷۶۱-.
• ژولیا کریستوا (Julia Kristeva). هانا آرنت: زندگی روایت است. ترجمهٔ مهرداد پارسا. نشر رخداد نو، 1394. ISBN ٩٧٨٦٠٠٦٤٥٧٧٣٤.
• ژولیا کریستوا - ترجمه مهرداد پارسا. خورشید سیاه مالیخولیا. نشر رخداد نو.
• ژولیا کریستوا - مهرداد پارسا. فردیت اشتراکی. نشر روزبهان.
• کریستوا / مهرداد پارسا. تن بیگانه. نشر رخداد نو.

کریستوا به همراه سیمون دوبوار، هلن سیکسو و لوس اریگاری از مدافعان اصلی فمنیسم فرانسوی به شمار می رود. کریستوا تاثیر فراوانی روی فمینیسم و مطالعات ادبی فمنیستی و همین طور بر خوانش هنر معاصر گذاشته‌است. کریستوا ایدهٔ هویت‌های متکثر جنسی را در برابر نشانه‌شناسی متحد «زبان یکپارچه زنانه» مطرح کرده‌است.

رد سیاست بازنمایی هویت

با وجود اینکه او معمولاً به عنوان یکی از معماران اصلی فمینیسم پست مدرن شناخته می شود که تا حدی عامل شناساندن مفاهیم «صحت سیاسی»، «چندگانگی فرهنگی» و «سیاست‌های هویتی» است، کریستوا خود اعلام کرده که دانشگاهیان فمینیست آمریکایی نوشته‌های او را به اشتباه فهمیده‌اند. او معتقد است که بالاتر قرار دادن هویت جمعی نسبت به هویت فردی امری است اشتباه و چنین برداشتی از هویت‌های جنسی، قومی و مذهبی «تمامیت خواهانه» است.

این کتاب که در سال ۱۹۶۸ در پراگ در دورهٔ زمانی موسوم به بهار پراگ می‌گذرد، با مفاهیم فلسفی فراوانی سر و کار دارد. کتاب به شرحی از وضعیت زندگی هنرمندان و روشنفکران چکسلواکی پس از بهار پراگ، یعنی پس از حملهٔ اتحاد شوروی به چکسلواکی، می‌پردازد. شخصیت اصلی کتاب «توماس» نام دارد. توماس که جراحی معروف است انتقادات فراوانی به کمونیست‌های چک دارد و این موجب می‌شود که او شغل‌اش را از دست بدهد. دیگر شخصیت‌های مهم داستان «ترزا» (همسر توماس)، «سابینا» (نقاش، معشوقهٔ توماس )، و «فرانز» (استاد دانشگاه، معشوق سابینا ) هستند.

بار هستی در خلاصه دربارهٔ درک این موضوع است که تشخیص راه درست از راه غلط برای انسان غیرممکن است. به‌همین دلیل راه غلطی وجود ندارد و انسان مبرا از اشتباه است.

امید وارم لذت ببرید لینک دانلود نذاشتم میتونید خودتون بگردید پیدا کنید ولی لذت ورق زدن یه چیز دیگس

ژولیا کریستِوا (به زبان بلغاری: Юлия Кръстева یولیا کریستوا و به زبان فرانسه: Julia Kristeva) (زاده ۲۴ ژوئن ۱۹۴۱) فیلسوف، منتقد ادبی، روانکاو،فمینیست و رمان‌نویس بلغاری-فرانسوی است که از اواسط دهه ۱۹۶۰ در فرانسه زندگی می‌کند.

جولیا کریستوا بعد از انتشار نخستین کتابش، Semeiotikè در ۱۹۶۹ تاثیر زیادی در تحلیل انتقادی*، نظریه فرهنگ*و فمینیسم گذاشت. کارهای او شامل کتاب‌ها و مقاله‌های بسیار درباره نشانه‌شناسی، بینامتنیت و ابجکسیون (خواری) در حوزه‌های زبان شناسی، نظریه ادبی و نقد، روانکاوی،زندگینامه‌نویسی و خودزندگی‌نامه‌نویسی، تحلیل سیاسی و فرهنگی، هنر و تاریخ هنر می‌شود.

او یکی از پیشگامان ساختارگرایی هنگام اوج این نظریه در انسانیّات بود. کارهای وی همچنین جایگاه مهمی در اندیشه پساساختارگرایی دارد. در سالهای اخیر، برخی از آثار و مقالات کریستوا و شارحان او توسط مترجم و پژوهشگر حوزه فلسفه، مهرداد پارسا به فارسی ترجمه شده است.

من تخم جنگم

رنگم خنده هامو نمیدونی

من استاده رقصم میخای چیه دامنمو بپوشونی

وقتی میچرخم زمین میزنه تگری ماه

میزنه از الکل من مست میشه میشه سیاه

از این به بعد ایستادنم تو منو نمیشونی

پیچوندم یه دنیا رو تو نمیتونی منو بپیچونی

مری ولستون‌کرفت از نویسندگان و فیلسوفان قرن هجدهم بریتانیا بود. او هوادار برابری اجتماعی و آموزشی برای زنان بود. اثر مشهور وی احقاق حقوق زنان که در سال ۱۷۹۲ منتشر گردید از متون کلاسیک فمینیستی محسوب می‌شود. او رمان‌ها و مقالات متعدد و همچنین سفرنامه و تاریخ انقلاب فرانسه را نگاشته است.

مری ولستون کرافت مدتی به معلمی پرداخت و چند کتاب از جمله رمان Mary: a fiction را منتشر کرد. پس از آن در موسسه انتشاراتی جیمز جانسونکه ناشرش بود مشغول به کار شد. با آغاز انقلاب کبیر فرانسه مری در سال ۱۷۹۲ به پاریس رفت تا شاهد انقلاب باشد. در آنجا با گیلبرت ایملی که سروانی آمریکایی بود زندگی کرد و نخستین دخترش فانی ایملی را در بهار ۱۷۹۴ به دنیا آورد. رابطه آنها تا سال بعد به تیرگی گرایید و مری خودکشی ناموفقی کرد. پس از آن به لندن بازگشت و دوباره به کار در موسسه انتشاراتی جانسون پرداخت. جانسون گروه انقلابی بانفوذی را نیز هدایت می‌کرد و مری به عضویت این گروه درآمد. دیگر اعضا عبارت بودند از ویلیام گودوین، توماس پین، توماس هول‌کرافت، ویلیام بلیک و ویلیام ووردزورث.

اشتیاق شدید به حقوق طبیعی در اواخر سده‌ی هجدهم، برخی از افراد را به‌ناچار به طرح مسالهٔ حقوق زنان سوق داد. مری ولستون‌کرافت در پاسخ به تأملاتی در باب انقلاب در فرانسه نوشتهٔ ادموند برک، کتاب دفاع از حقوق انسان­ها  را نوشت که در آن ادعا کرد: «حقی که یک انسان در بدو تولد از آن برخوردار است «درجه‌ای از آزادی، تمدن و دین است که با آزادی دیگر اشخاصی که با او در جامعه زندگی می‌کنند، سازگار است.» دو سال بعد احقاق حقوق زنان را به چاپ رساند. وی در آن‌جا می‌پرسد: «تصور کنید… آیا وقتی مردان از آزادی خود راضی و خشنودند… این رضایت ظلمی در حق زنان مطیع نیست؟» نظر او دربارهٔ حقوق زنان، کاملاً بر مبنای اصطلاحات آزادی‌خواهانهٔ برابری و حقوق طبیعی بنا شده است. 

بعداً مری با ویلیام گادوین فیلسوف آنارشیست ازدواج کرد و دختر دومش مری شلی را که خود بعدها نویسنده معروف فرانکشتاین شد به دنیا آورد. مری ۱۱ روز پس از به دنیا آمدن دومین دخترش درگذشت. گادوین درباره زندگی مری ولستون کرافت کتابی نوشته است.

با آغاز جنبش‌های رهایی بخش زنان در دو قرن بعد، زندگی و آثار مری ولستون‌کرفت از نو دیده شد